Vanaf 1 januari 2019 zal in Duitsland de nieuwe verpakkingswet van toepassing zijn en de tot nu toe geldende verpakkingsverordening vervangen.
Degene die de goederen voor het eerst verpakt, wordt in principe beschouwd als fabrikant of "Erstinverkehrbringer" in de zin van de Verpackungsgesetz. In deze hoedanigheid bestaat voor de betreffende ondernemer een verplichting zich te registreren bij de nieuw opgerichte "Zentrale Stelle" en zich tevens aan te melden bij een "Duaal System", bijvoorbeeld bij Duaales System Deutschland of Landbell. Voor de verpakking respectievelijk het recycling van deze verpakking moeten dan licentiekosten worden betaald.
Ondernemingen die goederen kopen en deze vervolgens doorverkopen aan consumenten of gelijkwaardige entiteiten, zoals restaurants of bioscopen, mogen geen verpakte goederen verkopen waarvoor geen licentiekosten zijn betaald. Daarom zullen bedrijven zich in de toekomst beschermen en nauwlettend in de gaten houden of een leverancier aan zijn eventuele registratieplicht heeft voldaan.
Van bijzonder belang voor Nederlandse bedrijven is de behandeling van goederen die vanuit Nederland naar Duitsland worden geïmporteerd. Bij de beoordeling van de vraag wie aan de verplichtingen uit hoofde van de verpakkingswet is onderworpen, is de doorslaggevende factor wie op het moment van grensoverschrijding de juridische verantwoordelijkheid draagt. Dat kan bijvoorbeeld de eigenaar van producten zijn. Het is derhalve raadzaam om de contracten en algemene voorwaarden te bekijken en te controleren of een eigendomsvoorbehoud afgesproken is. Indien de verkoper zich de eigendom voorbehoud tot dat de koper alle betalingen heeft gedaan dan zou het eigendom op het moment van grensovertreding eventueel nog bij de verkoper liggen.
Tevens kan de juridische verantwoordelijkheid worden bepaald als de partijen hierover afspraken hebben gemaakt, bijvoorbeeld als zij de toepassing van Incoterms hebben vastgelegd. Door Incoterms kan worden bepaald op welk moment de verkoper aan zijn verplichtingen heeft voldaan en wanneer risico’s en kosten overgaan naar de koper. Spreken de partijen bijvoorbeeld af dat het Incoterm „ex works“ van toepassing is, dan heeft de verkoper aan zijn verplichtingen voldaan als hij het product op de genoemde plaats (magazijn, bedrijf of dergelijke) aan de klant ter beschikking stelt. Als het product vervolgens deze plaats verlaat en naar de bestemming van de klant wordt verbracht, dan gaat de verantwoordelijkheid over naar de klant.
Om onduidelijkheid te voorkomen, is het daarom raadzaam te controleren welke afspraken tussen de partijen zijn gemaakt en of het opportuun is om op dit gebied aanpassingen in het contract of de algemene voorwaarden te maken. Echter zou een aanpassing in een specifiek geval geen nut hebben. Indien een Nederlandse ondernemer zich niet bij de “Zentrale Stelle” wil registreren en niet bij een “Duaal Systeem” wil aanmelden dan moet hij ervoor zorgen dat de juridische verantwoordelijkheid steeds al bij zijn klanten ligt als de producten over de grens worden gebracht.
Meer informatie vindt u hier: www.dnhk.org/nl/advies/marktinformatie/recycling-van-verpakkingen-in-duitsland/
Related News
