Het Know Your Customer (KYC)-principe (Ken-uw-klant-principe) houdt in dat nieuwe klanten van een kredietinstelling worden gecontroleerd op hun persoonlijke en zakelijke gegevens. Doel is het witwassen van geld en de financiering van terrorisme te voorkomen.

De rechtsgrondslag voor het KYC-beginsel is artikel 8 van de derde EU-witwasrichtlijn.

Die wet verplicht bepaalde personen en bedrijven om hun nieuwe klanten volgens bepaalde criteria te controleren. In de meeste gevallen gaat het om krediet- en financiële instellingen of accountants, externe accountants en belastingadviseurs, alsook om elke andere persoon die zakelijke of commerciële activiteiten, materiële bijstand, steun of advies verleent met betrekking tot fiscale aangelegenheden. Makelaars in onroerend goed, ook bij de verhuur van onroerend goed waarvan de maandelijkse huur 10.000 euro of meer bedraagt, vallen onder de richtlijn. Daarnaast moeten dienstverleners die virtuele valuta omwisselen in fiatgeld en vice versa, aanbieders van digitale portemonnees, casino's en andere ondernemingen die handelen in goederen en die (contante of elektronische) betalingen van 15.000 euro of meer aanvaarden, verantwoording afleggen.

De zorgvuldigheidseisen omvatten onder meer het vaststellen van de identiteit van een cliënt op basis van geloofwaardige en onafhankelijke bronnen, het verkrijgen van informatie over het doel en de beoogde aard van de zakelijke relatie en het uitoefenen van voortdurend toezicht op de zakelijke relatie.

Het KYC-proces gaat vaak gepaard met veel bureaucratie bij het aanvragen van een lening of soortgelijke financiële diensten en kan een grote uitdaging vormen voor het mkb. Bedrijven moeten talrijke vragen beantwoorden, waaronder het soort bedrijf, de activiteit, de sector, het aantal werknemers, de eigendom en de bedrijfsstructuur, waardoor het proces maanden kan duren.

Of een onderneming of persoon onder de richtlijn valt en in hoeverre due diligence-verplichtingen moeten worden uitgevoerd, is te vinden in "RICHTLIJN 2005/60/EG VAN HET EUROPEES PARLEMENT EN DE RAAD", rekening houdend met de wijziging van "RICHTLIJN (EU) 2018/843 VAN HET EUROPEES PARLEMENT EN DE RAAD".