Duitsland heeft de politieke ambitie om in 2032 maar liefst twee procent van de Duitse oppervlakte voor windenergie te gebruiken. Maar daarvoor moet nog veel gebeuren. Duitsland en Nederland kunnen elkaar helpen om hun doelen te halen.
De Duitse regering stelde in het coalitieakkoord eind vorig jaar ambitieuze doelen voor de uitbreiding van windenergie. Doel is om in 2032 twee procent van de totale oppervlakte van Duitsland te hebben ingezet voor windenergie.
De praktijk leert echter dat de bouw van windturbines de afgelopen jaren stagneert. Om de kabinetsdoelen te halen moet het bouwtempo vijfmaal zo hoog liggen. Een van de oorzaken voor de stagnatie vormen de ingewikkelde bureaucratische procedures. De windenergiebranche roept de regering daarom op om de vergunningsprocedures af te slanken. Nu kost het vergunningsproces minimaal vier tot vijf jaar. De bouw zelf kost zo’n vijftien maanden.
De politieke wil is er nu om meer op windenergie in te zetten, maar het ontbreekt nog aan de juiste randvoorwaarden, en aan de consequente omzetting daarvan," verklaarde Dennis Rendschmidt, directeur van de Duitse industriebond VDMA tegen Tagesschau.
Een wetsvoorstel voor kortere vergunningsprocedures is in juni gepresenteerd, ook is het tussendoel geformuleerd om al in 2026 1,4 procent van de oppervlakte te reserveren voor windenergie.
Bouw windmolens gestagneerd in Duitsland
Dat er werk aan de winkel is, laten de meest recente cijfers zien. In de eerste helft van 2022 zijn 238 nieuwe windturbines gebouwd die samen een capaciteit hebben van 977 megawatt. Dat is iets minder dan in dezelfde periode vorig jaar, aldus de Bundesverband WindEnergie (BWE) en de VDMA. Omdat verouderde windmolens van het net werden gehaald, is er netto slechts 878 megawatt bijgekomen.
Duitsland telt nu 28.000 windturbines met een totaal vermogen van iets minder dan 57.000 megawatt. Om de twee procent-ambitie te halen, is minimaal een verdubbeling van het aantal windmolens nodig.
Maar wat betekent twee procent oppervlakte in de praktijk? EnergieZukunft berekende dat je dan zeker 715.000 hectare nodig hebt. Dat is ongeveer net zo groot als Noord-Brabant en Zeeland samen. Een windturbine heeft ongeveer een halve hectare nodig. Doorgaans kan deze grond grotendeels verder benut worden voor bijvoorbeeld agrarische doeleinden.
Duitsland en Nederland kunnen elkaar helpen bij windenergiedoelen
Dat Nederland en Duitsland elkaar veel te bieden hebben op het gebied van windenergie, werd al duidelijk tijdens het koninklijk bezoek aan Bremen en Bremerhaven in 2019, waar één van de handelsdelegaties gericht was op wind op zee.
Hoe beide buurlanden elkaar aanvullen, legt CEO Carl Rasmus Richardsen van Deutsche Windtechnik uit. “Nederland heeft veel ervaring op het gebied van offshore bouwen, daarom hebben we daar ook vestigingen geopend. In Duitsland hebben wij weer meer ervaring op het gebied van windenergie op land, en het onderhoud van windmolens. Daarom passen we goed bij elkaar.”
Dat beaamt directeur Andreas Wagner van Stiftung Offshore Wind. “Bij offshore is Nederland eerder begonnen dan Duitsland, inmiddels is Duitsland die achterstand aan het inhalen. We zijn de nummer twee van Europa. We zien ook de voordelen van nauwe samenwerking aan de grens.”
De voordelen zitten in het uitwisselen van ervaringen, zegt Wagner. “Nederland heeft veel meer ervaring met olie en gas offshore. Maar ook met de netbeheerder Tennet die in beide landen actief is. Met hen kan je grensoverschrijdende projecten bespreken, zoals een offshore windpark aan de Duitse kant van de Noordzee koppelen aan de Nederlandse kant. Op Europees niveau hebben we veel gedeelde belangen.”
Noordzee powerhouse voor Duitsland en Nederland
Tijdens de Duits-Nederlandse Energiedialoog van de DNHK en Shell op 9 juni werd duidelijk dat de buurlanden de komende jaren veel aan elkaar gaan hebben. Zo noemt CEO dr. Fabian Ziegler van Deutsche Shell Holding GmbH de Rijncorridor als voorbeeld. “Langs de Rijn bijvoorbeeld, met zijn gigantische waterkracht, of in het Ruhrgebied met zijn toegang tot steenkool. Deze verbinding zal ook de basis vormen voor de transformatie van steenkool en olie naar wind en waterstof. Voor mij is het heel duidelijk: het nieuwe krachtcentrum van Nederland en Duitsland is de Noordzee.”
Tekst: Bertus Bouwman/Duitslandnieuws.nl
Bronnen: Tagesschau/Erneuerbare Energien/EnergieZukunft/Duitslandnieuws.nl
Related News
